De lokroep van de Jakobsweg

In het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw was Santiago de Compostela weinig meer dan een ingeslapen stadje in het uiterste westen van Galicië. Thans is de stad het eindpunt van een netwerk van pelgrimswegen dat zich uitstrekt tot in Noorwegen en tot aan de Russische grens. Wat beweegt de vele tienduizenden die jaarlijks op tocht gaan naar het graf van Sint-Jakob? Gaat het hier om de herontdekking van een fenomeen dat men als uitgestorven beschouwde? En, indien dat niet het geval is, waarom hameren Santiagogangers er dan zo vaak op dat ze pelgrims zijn en geen toeristen? In welk opzicht verschillen de talloze camino’s van langeafstandswandelwegen?

Dit zijn enkele van de vragen waarop tijdens de lezing van Dirk Aerts een antwoord wordt gezocht. Het centrale thema is de spiritualiteit van de hedendaagse Santiagopelgrim: de aard ervan, maar ook de kansen en gevaren eraan verbonden.

Dirk Aerts stond mee aan de wieg van het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela, waarvan hij ook een tijdlang voorzitter was. Meer informatie is te vinden op de website www.compostelagenootschap.be.