Tunneltaal verlicht en verbindt

Bij de make-over van een fietstunnel, die de Drielindenstraat met de Abdijlaan verbindt, werkt Manon Lambeens samen met inwoners, leerlingen van het Montfortcollege en jeugdbewegingen in een urban design project.

Hoe een hotspot voor graffiti kan veranderen in een lichttunnel met boodschappen die jonge en minder jonge inwoners en voorbijgangers verbinden. “Een tunnel is een organisch ding, een wild ding, waarmee we in dialoog gaan.” Met deze boodschap in het achterhoofd gaat Manon Lambeens uit Rotselaar, studente Grafische Vormgeving aan het KASK Gent, aan de slag voor dit unieke project.

Door in het bijzonder jonge mensen te betrekken in moeilijke coronatijden, vergroten we het gemeenschapsgevoel binnen de gemeente Rotselaar en plaatsen we met ‘Tunneltaal’ begrippen als jeugdcultuur, ecologie en mobiliteit verder in de aandacht.

Speels geheel van taal en jeugdcultuur

Zeg niet kunstenaar, maar vormgever tegen Manon Lambeens. Voor dit ‘social designproject’ ontwikkelde zij het nieuwe lettertype ‘Borgfeld’, een deconstructie van het welbekende ‘Helvetica’. “Je hoeft geen artistiek talent te zijn, want dit lettertype biedt iedereen de kans om de rol van vormgever op te nemen. Zo kan iedereen de letters vervolledigen naar eigen smaak en fantasie”, zegt Manon Lambeens.

Met een sociaal leven dat momenteel bijna volledig digitaal wordt beleefd, laat Manon Lambeens mensen coronaproof hun gevoelens delen. Zo kan iedereen met een verfrissende kijk via ‘Tunneltaal’ aan de slag met de stencils van het lettertype. Kleuren en vormen naar keuze zorgen voor een speels geheel van taal en jeugdcultuur, dat ’s nachts oplicht.

Ja, er is licht aan het einde van de tunnel.